Τι είναι ο Γενικός Οικογενειακός Ιατρός;
O γενικός ιατρός είναι ένας ειδικευμένος ιατρός, ένας οικογενειακός ιατρός. Στην Ευρώπη ο θεσμός αυτός είναι ιδιαίτερα δοκιμασμένος για πολλά χρόνια και μάλιστα τόσο χρήσιμος ώστε να μη μπορεί ο ασθενής να δει γιατρό άλλης ειδικότητας αν πρώτα δεν περάσει από τον οικογενειακό του γιατρό. Πρόκειται για μία ειδικότητα αυτούσια, πρωτοβάθμιας φροντίδας, που έλειπε από την Ελλάδα. Η ειδικότητα αρχικά φτιάχτηκε για να στελεχώσει κυρίως τα κέντρα υγείας ή τα αγροτικά ιατρεία με σκοπό την αποσυμφόρηση των νοσοκομείων.
Δυστυχώς όμως τα κίνητρα που δίνει το κράτος για έναν γιατρό προκειμένου να «απαρνηθεί» τον τόπο του και να εργαστεί κάπου αλλού, είναι πενιχρά. Εκτός αυτού οι συνάδελφοί μου στα κέντρα υγείας έχουν γίνει γραφιάδες χωρίς να το θέλουν, μη μπορώντας να ασκήσουν την ιατρική όπως θα ήθελαν λόγω φόρτου εργασίας και τεράστιου όγκου συνταγογραφήσεων.
Η δουλειά του γενικού ιατρού είναι να θεραπεύσει τον ασθενή χωρίς αυτός να χρειαστεί να κατευθυνθεί στο νοσοκομείο ή εάν ξεφεύγει από τις δικές του δυνατότητες το ζήτημα αντιμετώπισης του ασθενούς, στοχευμένα να τον παραπέμψει στις κατάλληλες ειδικότητες. Ο γενικός ιατρός μπορεί να κάνει οτιδήποτε κάνει κάθε άλλη ειδικότητα σε πρωτοβάθμιο επίπεδο. Δηλαδή μία σπιρομέτρηση αξιολογώντας την κατάσταση του ασθενούς, μπορεί να αξιολογήσει μία φλεβική ανεπάρκεια κάνοντας Doppler αγγείων, να αξιολογήσει ένα καρδιογράφημα, να κάνει μία ωτοσκόπηση σε ένα αυτί που πονάει και πολλές άλλες ιατρικές πράξεις. Είναι ο μόνος που μπορεί να εξετάσει τον ασθενή σφαιρικά, βλέποντας όλες τις παθήσεις και γνωρίζοντας για αυτές όπως π.χ. ένας ορθοπεδικός θα δώσει θεραπεία για μία οσφυαλγία χωρίς ν’ ασχοληθεί με το παλιό έλκος ή την υπέρταση του ασθενή με αποτέλεσμα τα αντιφλεγμονώδη που θα του χορηγήσει ενδεχομένως να του προκαλέσουν προβλήματα στο στομάχι αλλά και να του ανεβάσουν την πίεση.
Σαν ειδικότητα η γενική ιατρική ακόμα δεν είναι γνωστή και δε φταίει μόνο το κράτος αφού υπάρχουν θιγόμενα συμφέροντα με αποτέλεσμα να δέχεται ακόμα μεγάλο «πόλεμο» από άλλες ειδικοτήτες. Πολλοί συγχέουν τον γενικό ιατρό με τον παθολόγο ο οποίος είναι ο ιατρός των «σπλάχνων», δηλαδή των εσωτερικών οργάνων όπως κανονικά θεωρείται στην Αγγλία (internal medicine physician) και όχι των «πάντων» όπως τον θεωρούμαι στην Ελλάδα. Οι γενικοί ιατροί ασχολούνται με πάσης φύσεως προβλήματα όπως χειρουργικά (μικροεπεμβάσεις), καρδιολογικά, αγγειολογικά, αναπνευστικά, γαστρεντερολογικά, λοιμώδη, ανοσολογικά, μυοσκελετικά, νευρολογικά, δερματολογικά, νεφρολογικά, ουρολογικά, γυναικολογικά, ουρογεννητικά, παιδιατρικά, χρόνια νοσήματα, ΩΡΛ, οφθαλμολογικά, ψυχική υγεία, γηριατρικά, παρηγορητική φροντίδα (σε νόσους τελικού σταδίου) και φυσικά επείγοντα περιστατικά! Φυσικά από τα παραπάνω περιστατικά ο γενικός ιατρός τα αντιμετωπίζει μέχρι εκεί που του επιτρέπει η εκπαίδευση του.
Ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού στην Ελλάδα δυστυχώς ακόμα δεν λειτουργεί. Στην Μεγάλη Βρετανία όπως και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όλο το σύστημα υγείας στηρίζεται γύρω από τον γενικό οικογενειακό ιατρό! Μόνο οι γενικοί γιατροί έχουν δικαίωμα να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο. Οι υπόλοιποι γιατροί όλων των ειδικοτήτων είναι νοσοκομειακοί. Ο κάθε πολίτης έχει τον δικό του γενικό ιατρό (γράφονται στον γενικό ιατρό της περιοχής τους) και αν έχουν κάποιο ιατρικό πρόβλημα το αντιμετωπίζει αυτός. Αν το πρόβλημα είναι σοβαρό και απαιτεί νοσηλεία ή χρήζει αντιμετώπιση από άλλη ειδικότητα παραπέμπεται στο νοσοκομείο με παραπεμπτικό.
O ρόλος του γενικού οικογενειακού ιατρού είναι πολύτιμος, αφού όλοι θέλουν να έχουν έναν γιατρό που θα παρακολουθεί όλη την οικογένεια. Η ως τώρα εμπειρία μου ως ιδιώτης γενικός οικογενειακός ιατρός λέει ότι όλο και περισσότεροι έρχονται στο ιατρείο μου αναζητώντας έναν γιατρό που θα ρυθμίσει τις χρόνιες παθήσεις τους αντί να ψάχνουν 3 ή 4 γιατρούς για την κάθε νόσο χωριστά, κάτι το οποίο θέλει περισσότερο χρόνο και φυσικά περισσότερα χρήματα. Ποιος δε θέλει έναν γιατρό που θα μπορεί να συζητάει τα πάντα γύρω από την υγεία του;